Je kunt een heleboel dingen verzinnen, je kunt ‘pionieren’ , pop-up kerken, yoga-en, hiphop draaien, een vergiet op je hoofd zetten of dansen tussen de bomen. Het kan allemaal, maar verandert er dan ook echt wat?
Een opvallende studie is gepubliceerd over de mate waarin mensen citaten en diepzinnige uitspraken geloven en aanhangen. Een empirische studie van uit de hoek van de cognitieve psychologie (hier is het artikel te lezen zoals gepubliceerd in het wetenschappelijk journal ‘Judgment and Decision Making, november 2015). Ze stelden zichzelf de vraag wie er meer open stond voor onzin, wie er het vermogen had om zinnen te herkennen die eigenlijk geen betekenis met zich mee dragen. Daarvoor gebruikten ze zinnen zoals die op Twitter en Facebook de ronde doen, zoals die van Deepak Chopra. En ze gebruikten zinnen die ze zelf in elkaar draaiden, bestaande uit grote mooie woorden die goed klinken en die op zo’n manier in elkaar zitten dat het lijkt alsof er een betekenis achter zit. Deze zinnen noemden ze de b*llshit-zinnen. En ze vroegen heel veel mensen om alle zinnen te beoordelen op hoe ‘diepzinnig’ (Engels: profound) ze deze uitspraken vonden. En wat bleek? De meeste mensen konden geen tot weinig verschil aangeven tussen de diepzinnigheid van de onzin-zinnen en de goeroe-uitspraken. Door Nicole des Bouvrie.
De titel zal u wellicht verbazen. Zo op het eerste gezicht. Wat heeft een theoloog van doen met mijn streel-gedrag? Niet veel, lijkt mij. Maar ik heb het dan ook niet over onze lichamelijke mogelijkheden, ook al mag er best meer gestreeld worden. Maar ik heb het over onze verhouding tot teksten. Een recensie door Jos van Oord.
Zijn kunstenaars charlatans of kunnen zij juist aanspraak maken op een goddelijke kracht als schepper? Aan de hand van interviews met 33 hedendaagse beeldend kunstenaars onderzoekt de schrijfster deze vraag. Zij richt zich op de manier waarop kunstenaars hun eigen werk beschouwen en omgaan met de verwachtingen van galeriehouders, curatoren, critici en verzamelaars. In een domein waar ´wat dan ook´ kunst kan zijn, bestaat er geen objectieve maatstaf voor kwaliteit. Kunstenaars dienen dus hun eigen maatstaf te bepalen. Sarah Thornton heeft voor haar interviews gekozen voor kunstenaars uit verschillende culturen, die zijn geboren in de jaren vijftig en zestig. Het gaat steeds om kunstenaars die ergens in de wereld een hoge mate van erkenning hebben gekregen. Recensie door Birgitta de Leeuw.
Een chansonnier die zich nadrukkelijk bezig heeft gehouden met het thema vergankelijkheid was de Franstalige Vlaming Jacques Brel (1929-1978). Inmiddels is zijn eigen leven al 37 jaar voorbij, maar zijn liedjes leven nog wel even voort. Zijn antwoord op onze eindigheid: alles uit het leven halen en geen rekening houden met het onvermijdelijke. Niet ingewikkeld doen en je vrijheid nemen. Lees meer →
Aldus de titel van het boek dat Inez van Oord, oprichtster van het succesvolle tijdschrift Happinez, onlangs bij Uitgeverij Kosmos publiceerde. Een boeiend verslag van innerlijke groei en ontwikkeling, maar ook een inspirerend relaas over ondernemerschap. Ingebed in een goed idee: het leven beschouwen vanuit het beeld van de cirkel. Interview met Inez van Oord door Mirjam Windrich.
Een bijzonder boek, dat ik niet gemakkelijk weg kon leggen. Zonder te weten waarom precies, maar het raakt, het boeit, je wordt meegezogen op de zoektocht van een zoon, een schrijver, naar de persoon die hij altijd vermeden had: zijn moeder. Omdat hij zo op haar leek, omdat ze haar angst en leven zo verschuilde achter een dikke laag afstand. Maar ook een moeder die heel erg vocht voor haar leven. Een mooi en aangrijpend boek. Recensie door Nicole des Bouvrie.
Een boek dat je adem doet stokken, je laat afvragen waar het allemaal heengaat, en laat reflecteren op keuzes van mensen die je niet kent, maar tot leven zijn gekomen in slechts een krappe 300 bladzijden. Een mooi maar ook zeer heftig boek van Kristien Hemmerechts. Een lezing door Nicole des Bouvrie.
De wijze rabbi Susja zei kort voor zijn dood: ‘In het toekomende Rijk zal mij niet gevraagd worden: “Waarom zijt gij niet Mozes geweest?” Mij zal gevraagd worden: “Waarom zijt gij niet Susja geweest?” Is deze uitspraak van een van de beroemdste chassidische wijzen in wezen niet eenzelfde opdracht als die van het doopsgezinde jaarthema ‘Geroepen om te leven’? Je hebt maar een leven gekregen en – zoals elders in het chassidische verhaal staat – “met iedere mens is er iets nieuws ter wereld gebracht, dat er nog niet was, een eerste en enig iets”. Om die unieke mens te worden, om je eigen weg te gaan, dat is een zware opdracht. Je hebt een leven lang nodig om antwoorden te vinden, of op z’n minst een richting. “Een heel leven lang leren leven”, volgens de Romeinse wijsgeer Seneca. Door Tea Rienksma. Lees meer →
Toen was geluk heel gewoon… het lijkt alsof het van alle tijden is, om te denken dat vroeger alles beter was. Is dat ook zo? En wat betekent het eigenlijk dat we dat denken? Een citaat ontleed door Nicole des Bouvrie.
Uw zoekopdracht leverde helaas geen artikelen op
