Hoe schrijf je een stukje over dat wat zonder woorden plaatsvindt: dansen en stil zijn? Al drie jaar ontvangen we keer op keer nieuwe mensen bij Dansklooster. Er zijn altijd mensen bij voor wie het spannend is mee te doen. Spannend omdat het in een nieuwe groep is, omdat ze alleen komen, omdat ze al zolang niet meer hebben gedanst, of om wat de stilte zal brengen.
De herfst is officieel twee weken van start wanneer het Dansklooster je uitnodigt voor het Herfst-Dansweekend van 4 t/m 6 oktober. Het blad zit nog aan de bomen en kleurt langzaam van groen naar geel en daarna naar rood en bruin. De natuur danst de zomer van zich af en keert zich langzaam naar binnen. Een mooi moment om samen in verbondenheid en vrijheid te dansen en stil te zijn.
Er wordt wat afgedanst in disco’s en clubs. Maar dat is niet altijd vanzelfsprekend geweest, aldus Boris van der Ham. Deze vrije lezing gaat over de ‘dans-vrijheid’ als een bevochten recht.
Protestanten dansen niet. Koning David uit de bijbel danste en sprong vol overgave ooit voor de ark uit, in z’n hemd nog wel, maar daar sprak zijn vrouw schande van. David trok zich daar gelukkig niets van aan. In de Joodse synagoge wordt nog wel eens gedanst, met de Tora-rol.
